دیروز حالم اصلا خوب نبود... داشتم تست فیزیک می زدم یهو وسط تست زدن شروع کردم به گریه کردن...
نه بخاطر کنکور و درس و خستگی نه... به خاطر دلایل دیگه...
یهو به خودم اومدم...
گفتم خدا وقتی انسان رو آفرید به خودش احسنت گفت " فتبارک الله احسن الخالقین "
خدا به آفرینش چه انسانی احسنت گفت؟!
انسان ضعیفی مثل من؟! که تا تقی به توقی می خوره می زنه زیر گریه؟!
نه.......
انسانی که به کوه می زنه کوه متلاشی می شه... به این انسان احسنت گفت...
یهو شروع کردم به خندیدن... گفتم عجب... خنده و گریت هم مشخص نیست دختر :):
خلاصه که برای چندین و چندمین بار به این نتیجه رسیدم " خدا برای تمام زندگیم کافیه "
