بچه که بودم یادمه یکی از شب های نیمه شعبان شنیدم گناهان ما ظهور آقا رو به تاخیر میندازه...
بعد من همش فکر میکردم اگه ما اینو میدونیم پس چرا گناه میکنیم؟! :-/
همش میگیم "اللهم عجل لولیک الفرج" ، جمعه ها دعای ندبه میخونیم (بماند که خیلیا نمیخونن)، نیمه شعبان که از راه میرسه جشن میگیریم بعد تا جایی که بتونیم گناه می کنیم :-/ :-/
خب یا اینوری یا اونوری...
میگن وقتی آقا ظهور میکنه هیچکس نمیتونه بی طرف باشه...
بعد من موندم ما که همیشه هم اینوری هستیم هم اونوری میخوایم چکار کنیم؟!
ما که قضا شدن نماز صبح برامون عادت شده...
ما که مثل آب خوردن دروغ میگیم... غیبت می کنیم... تهمت میزنیم...
ظهور نزدیکه... خیلی نزدیک...
تا دیر نشده باید یه فکری به حال خودمون بکنیم...
چیزی نمانده تا آن ظهور سبز مسیحایی