دیشب که دیدی آقا چی شد؟!

خیلی بهم بر خورد... خیلی ناراحت شدم...

خداییش بدترین بود...

می تونستم جوابشون رو بدم... ولی سکوت کردم... 

مثل همیشه سرمو انداختم پایین... نذاشتم بخاطر یه عده آدم بی ارزش اشکام جاری بشه...

خب آدم وقتی یه چیزی رو انتخاب میکنه باید تاوانشو هم بده...

ولی تا کی؟!

تا کجا؟!

...

بیا و راحتم کن از نگاه آدما

نذار بگیره دامنم رو آه آدما

بگو چرا باید بسوزه لحظه های من

به خاطر نگاه اشتباه آدما

بیخیال آقا جان...

بخاطر همه مهربونیات چیزی نگفتم...

اصلا مگه شب تولد آقایی مثل تو میشه با یه عده آدم بی لیاقت بحث کرد...

اگه یه درس از شما توی زندگیم گرفته باشم اون مهربونیه...

بهترین عموی دنیا... تولدت مبارک...