صبحِ پنجشنبه با یکی از دوستانِ بلاگر رفتیم کتابخونه‌ی مرکزیِ دانشگاهِ فردوسی. وارد که شدیم نگهبان پرسید دانشجوی اینجا هستید؟! گفتم نه دانشجوی علوم پزشکی هستم. دوستِ بلاگر سریع گفت من دانشجوی اینجام. آقای نگهبان رو کرد به من و گفت پنجشنبه‌ها کتابخونه فقط واسه بچه‌های فردوسی هست و خیلی محترمانه (!) من رو از اونجا بیرون کرد.
سوالی که پیش میاد اینه که کتابخونه با اون عظمت چرا نباید واسه همه دانشجوها باشه؟! و آیا کارِ درستی‌ست بیرون کردنِ دانشجو از کتابخونه؟! و به طورِ کلی آیا بیرون کردنِ آدم‌ها از یک محیطِ فرهنگی، کاری به دور از فرهنگ نیست؟! و آیا این بود آرمان‌های ما؟! :|
+ الان دارید چه کتابی میخونید؟! :)
